کد مطلب:369760 شنبه 7 اسفند 1395 آمار بازدید:252

نیایش چهلم
 . دعای آن حضرت است هنگامی که خبر مرگ کسی به او می رسید یا خود مرگ را یاد می کرد .




ای خداوند ، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از آرزوهای دور و دراز در امان دار و به صدق عمل آرزوهای ما تنگ میدان ساز ، آن سان که ما را آرزوی آن نبود که به سر آوریم ساعتی را پس از ساعت دیگر و به پایان بریم روزی را پس از




روز دیگر و بپیوندیم نفسی را به نفس دیگر و بر داریم گامی را از پی گام دیگر .




ای خداوند ، ما را از فریب سراب آرزوها به سلامت دار و از شر وفساد آن ایمنی بخش و مرگ را در برابر ما بدار و روزی مباد که از یادمرگ غافل باشیم .




ای خداوند ، در این جهان ، آن چنان از عمل صالح بر خوردارمان فرمای که وعده دیدار تو را با همه نزدیکی اش دیر شماریم و آتش اشتیاق ما در پیوستن به تو در دل زبانه کشد ، آن سان که مرگ سرای انس ما شود که بدان دل بربندیم و آشیانه الفت ما که به سوی آن پر بگشاییم و خویشاوند ما که نزدیک شدن به او را دوست بداریم .




چون مرگ را بر سر ما آوری و بر ما فرود آری ، ما را به چنان مهمانی نیکبخت گردان . و چون بیامد ، آرامش جان ما بدو قرار ده . مهمان ما راسبب شوربختی ما مگردان و از دیدار او ما را به خواری میفکن . او رادری از درهای آمرزش و کلیدی از کلیدهای رحمت خویش قرار ده .




ای خداوندی که جزای نیکوکاران را بر عهده گرفته ای ، ای خداوندی که عمل مفسدان را به صلاح می آوری ، ما را در زمره هدایت یافتگان بمیران ، نه گمراهان . چنان کن که مرگ را به پیشباز رویم ، نه ناپسندش شمریم . چنان کن که در شمار ثابتان باشیم ، نه در شمارعاصیان و نه در شمار اصرار کنندگان بر گناه .